Al tientallen jaren siert een prachtige Bösendorfer Imperial, het vlaggenschip van de oudste en meest gerenommeerde pianobouwer ter wereld, de kerk. Onder de kundige vingers van grootheden als Emanuel Ax, Reinbert de Leeuw en Ronald Brautigam bracht het instrument menig luisteraar in vervoering. Maar ondanks dat we van al die pianisten steevast te horen kregen hoe fijn ze de vleugel vonden, programmeerden we maar zelden pianorecitals. Met de start van de Bösendorfer Series kwam daar in het vorige seizoen – eindelijk – verandering in. 

Zo zagen we een geweldige vertolking van Bachs Goldbergvariaties door Hannes Minnaar, werd het geannuleerde recital van Camiel Boomsma op het laatste moment vervangen door een indrukwekkende comeback van Ivo Janssen en liet Pianoduo Scholtes & Janssens ons zien en horen hoeveel moois de vierhandige pianoliteratuur ons te bieden heeft. 

Andere tijden, zelfde principes

Genoeg reden, dachten wij, om met genoegen naar de toekomst uit te kijken. Twee of drie jaar vooruitplannen, het was ooit een gebruikelijke gang van zaken in de wereld van de klassieke muziek. Internationale concerttours, seizoensgebonden programmering en lange repetitieperiodes, wie streeft naar perfectie gaat niet over één nacht ijs. Maar als de afgelopen maanden ons iets hebben geleerd, is het dat de toekomst zich moeilijk laat vastleggen. Tegelijkertijd hebben we ook ervaren hoe belangrijk het is om te genieten van de fijne dingen in het leven: familie en vrienden, goede wijn en mooie muziek.

En in die zekerheid kijk ik toch graag met u vooruit naar een nieuw seizoen van de Bösendorfer Series. Daarin zullen voor ieders veiligheid en gezondheid sommige zaken anders gaan dan voorheen. Toch blijft de serie in de kern hetzelfde: een intieme sfeer, onze Bösendorfer Imperial Grand en geweldige pianisten. In dit nieuwe seizoen 20-21 gaan we verder waar wij gebleven waren voordat het Coronavirus toesloeg: bij het oorspronkelijk op 16 april 2020 geplande recital van Mariana Izman. Dit concert vormt daarmee niet het slotakkoord van het eerste seizoen, maar een prelude van het tweede seizoen, waarvan u op deze pagina het overzicht van de concerten vindt.

Wij kijken met veel plezier uit naar een jaar met prachtige pianorecitals, als een nieuw en blijvend onderdeel van onze programmering, en verheugen ons u hierbij te mogen begroeten!

- Jasper Bartlema, programmeur klassieke muziek 

De in Moldavië geboren Mariana Izman verhuisde op haar achttiende naar Nederland om te studeren aan het Conservatorium van Amsterdam, waar zij in 2002 cum laude afstudeerde bij Marcel Baudet. Toen had ze al diverse internationale concoursen gewonnen, waaronder het Dinu Lipatti Concours (Boekarest, 1993) en YPF Nationaal Pianoconcours (2001). Daarnaast volgde ze masterclasses bij grootheden als Murray Perahia, Emanuel Ax en Mitsuko Uchida.

Mariana Izman heeft meerdere cd’s op haar naam staan, waaronder twee door de internationale pers lovend ontvangen solo-albums (2007 en 2009) met muziek van Schumann, en de complete pianosonates van Rachmaninov, uitgegeven door de YPF (Young Pianist Foundation) in 2012.

Als veelzijdig pianiste is Izman geregeld te horen in solorecitals, als liedduopartner, met kamermuziekensembles en als soliste met orkest. Ze stond op de belangrijkste klassieke wereldpodia, van New York tot Moskou en van Wenen tot Parijs. We zijn dan ook blij haar weer terug te zien in Amsterdam en te mogen ontvangen in De Waalse Kerk.

Muzikale verhalen

“Een geboren verhalenverteller”, zei Albert Brüggen over Izman, die een diepe verwantschap voelt met de Franse muziek van het fin-de-siècle. Het programma op 16 april is haar dan ook op het lijf geschreven: de préludes, boek I & II van Claude Debussy, die hij schreef tussen 1910 en 1913.

Deze préludes zijn geen inleidende stukken, zoals de term (prélude = voorspel) doet vermoeden, maar op zichzelf staande muziekstukken. Hierin volgt hij Chopin, die ook 24 préludes schreef; één in elke toonsoort. Debussy verkiest echter dramatische vertelkracht boven een keurslijf van toonsoorten. Dat deze neiging zijn werk het predicaat “impressionistisch” opleverde, haatte hij, aangezien die term in zijn ogen onterecht een gebrek aan structuur zou suggereren.

De préludes zijn hoogtepunten uit de 20e-eeuwse pianomuziek en danken hun populariteit aan de grote beeldende kracht en verwijzingen naar mythologie, poëzie en schilderkunst. Laat u dus meevoeren over winderige vlakten naar verzonken kathedralen, en hoor en ruik de geluiden en geuren die dwarrelen in de avondlucht.

Programma

C. Debussy:

• Préludes, Book I & II

Reserveer nu uw tickets voor Mariana Izman >

Thomas Beijer (1988) is een jonge pianist en componist die wordt geprezen om zijn excellente techniek en artistieke integriteit. In 2011 studeerde hij af met hoogste onderscheiding bij Jan Wijn aan het Conservatorium van Amsterdam en volgde masterclasses bij talloze pianogrootheden. In 2007 had hij zich met het winnen van het YPF Nationaal Pianoconcours al aan de top geplaatst van een nieuwe generatie jonge pianisten in Nederland.

Beijer geeft al sinds zijn tiende recitals in grote zalen in Europa en Azië, soleert bij vele orkesten, werkt samen met dirigenten als Neeme Järvi, Nicholas Milton en Ed Spanjaard en is bovendien als kamermusicus actief. Naast dit alles vond hij de tijd om een roman te publiceren (Geen jalapeños, Prometheus 2017). Dat Thomas Beijer een veelzijdig kunstenaar is, blijkt eveneens uit zijn repertoire dat reikt van zeventiende-eeuwse muziek tot hedendaagse composities. Een speciale affiniteit heeft hij met Spaanse muziek; die we op 8 oktober 2020 terugzien en -horen in de aanwezigheid van werken van Granados en De Falla.

Passie en Spaanse temperament

Manuel de Falla schreef het grootste deel van zijn populaire 4 Piézas Españolas (1909) desalniettemin in Parijs. Zijn ontmoetingen hier met onder meer Ravel en Debussy zijn duidelijk hoorbaar tussen de Spaanse volksmuziekklanken. De Falla’s generatiegenoot Enrique Granados publiceerde zijn magnum opus Goyescas niet veel later, in 1911. El Amor y la Muerte is het meeslepende vijfde deel van deze zesdelige pianosuite, waarvoor de componist zich liet inspireren door etsen en schilderijen van landgenoot en schilder Goya.

Voorafgaand aan dit Spaanse intermezzo is het met Robert Schumanns Faschingsschwank aus Wien al van meet af aan opletten, als een breed scala aan thema’s en emoties voorbij vliegen. Tot slot eindigt Beijer dit toch al temperamentvolle programma met vuurwerk van Frédéric Chopin. Diens Sonate nr. 3 is zowel harmonieus als technisch uiterst complex, en vormt in de handen van een begaafd pianist als Beijer een waardig slot van deze avond.

Reserveer nu uw tickets voor Thomas Beijer >

Het Internationaal Franz Liszt Concours is al decennialang een van de meest toonaangevende pianofestivals van Europa. Elke drie jaar levert het festival weer een nieuwe lading toppianisten af aan de internationale muziekscene. Bekende prijswinnaars van het festival zijn onder meer Enrico Pace, Yundi Li en Nino Gvetadze. De winnaar van de 11e en vooralsnog laatste editie in 2017, de Britse Alexander Ullman, verzorgde hier in De Waalse Kerk in het kader van het Grachtenfestival 2018 een geweldig optreden en timmert momenteel internationaal hard aan de weg.

Maar de in Nederland bekendste laureaat van het Liszt Concours is zonder twijfel Wibi Soerjardi, die een, zeker voor een Liszt-specialist, buitengewoon breed publiek weet aan te spreken. Dat doet hij nog altijd op zijn vertrouwde Bösi, zoals hij zijn Bösendorfer-vleugel liefkozend noemt. Een treffende instrumentkeuze voor een Liszt-specialist, aangezien ook Franz Liszt zelf in zijn tijd een erkend Bösendorfer-adept was. Weinig andere vleugels konden namelijk de onwaarschijnlijke kracht weerstaan waarmee hij zijn recitals gaf.

Mystery guest

Wij zijn als Bösendorfer Series trots dat we ons partner mogen noemen van Internationaal Franz Liszt Concours, en nog trotser dat de winnaar van de 12e editie van het festival bij ons in de serie zal spelen. Wie die winnaar is, weten we nog niet. Het festival zou oorspronkelijk in maart 2020 plaatsvinden, maar vanwege de maatregelen omtrent het Coronavirus werd deze naar achteren – en dus ook na de publicatie van deze brochure – geschoven. Naar het zich nu laat aanzien zal het festival nu van 16 tot 22 november 2020 plaatsvinden.

Dat is wat ons betreft precies op tijd, want het recital van de winnaar in de Bösendorfer Series is gepland op donderdag 10 december 2020, krap drie weken na de finale. Een heuse mysterie guest dus, met een eveneens nog onbekend programma. Wat we wel vast weten is dat er in elk geval werk van Liszt op het programma zal staan, dat uitgevoerd zal worden door een groot talent. Aanvullende en actuele informatie vindt u in aanloop naar het recital op deze pagina en onze sociale kanalen.

Programma

n.t.b.

Reserveer nu uw tickets voor de winnaar van het Fransz Liszt Concours 2020 >

De Nederlands-Italiaanse pianiste Saskia Giorgini (1985) is als officiële Bösendorfer-artiest hard op weg de wereld te veroveren. Ze kreeg haar eerste lessen als vierjarige, en was vijftien toen ze werd toegelaten tot de pianoklas van Incontri col Maestro in Imola (Italië). Tegelijkertijd studeerde ze aan het Conservatorio di Torino, waar ze onder Claudio Voghera met de hoogst mogelijke score en onderscheiding afstudeerde. Later volgende masterclasses van onder meer Enrico Pace, Julius Drake en Pavel Gililov.

Sinds ze in 2016 de eerste prijs in de International Mozart Competition in Salzburg won, gaat het hard met Giorgini’s carrière, die haar inmiddels langs grote zalen binnen en buiten Europa leidde. Hier werkte ze samen met onder meer Martin Fröst, Janine Jansen en tenor Ian Bostridge, met wie zij binnenkort ook Schuberts Die Schöne Müllerin zal opnemen. Zelf bracht ze in september 2019 haar debuutalbum uit, met werk van George Enescu.

Laatste werken

Giorgini’s programma op 4 maart 2021, Last Works, bestaat uit werken uit de nadagen van een vijftal grootheden uit de 19e eeuw. Die muzikale eeuw begint in 1821 met Beethovens Pianosonate nr. 31, de middelste van zijn drie laatste pianosonates die Beethoven gelijktijdig uitwerkte, en loopt via twee van Schuberts postuum uitgegeven Impromptus, op.142 (D.935) naar Chopins myserieuze Polonaise-Fantaisie.

Schumanns zeer intieme Geistervariationen, de laatste en aan zijn geliefde Clara opgedragen noten die hij schreef voordat hij zich in 1854 liet opnemen in een psychiatrische inrichting, staan in sterk contrast met Vers la flamme (1914), het onheilspellende muzikale visioen van Alexander Skrjabin over een vurig einde van de wereld. Dat eenieder zijn naderende einde op andere wijze voorvoelt, is in elk geval duidelijk hoorbaar tijdens dit indrukwekkend programma.

Reserveer nu uw tickets voor Saskia Giorgini >

Marietta Petkova (1968) begon haar opleiding aan het muzieklyceum in haar geboorteplaats Roese (Bulgarije) om deze te vervolgen aan het conservatorium van Sofia en aan de Musikhochschule in Wenen. Na een studiejaar in Canada vestigde Marietta Petkova zich in 1990 in Nederland voor lessen aan het Conservatorium van Amsterdam van Jan Wijn, op wie ze grote indruk maakte. Gedurende tien jaar was ook pianist/pedagoog György Sebök een belangrijk mentor.

Sinds Petkova op tienjarige leeftijd het Nationale Pianoconcours van Bulgarije won, nam de pianiste tal van belangrijke prijzen in ontvangst van concoursen in onder meer Zwitserland, Italië, Oostenrijk, Portugal en Nederland, waar ze inmiddels woont. Marietta Petkova geeft voornamelijk solorecitals, maar speelt ook graag kamermuziek met onder meer het Concertgebouw Kamerorkest, Noord Nederlands Orkest en Orchestre de Chambre de Lausanne. Daarnaast gaf ze tientallen, steevast goed ontvangen albums uit met werken uit alle tijdsperioden.

Passie en percussie

Petkova’s brede muzikale spectrum komt ook duidelijk naar voren in het programma op 20 mei. Dat programma begint met Chopin, van wie we enkele mazurka’s, etudes en een ballade horen. Hierop volgt Rachmaninov, die net als Chopin en Debussy 24 preludes schreef, zij het niet als één geheel maar in fasen. Na zijn eerste en waanzinnig populaire Prelude in cis klein, op.3, bracht Rachmaninov de overige preludes uit als op.23 en op.32, waaruit Petkova een selectie zal spelen. 

Waar we het tweede deel van dit recital nog beginnen met Liszts schitterende harmonische vergezichten over de denkbeeldige Zwitserse Vallée d’Obermann, eindigen we met onweer. Als verklaard bewonderaar van Stravinsky’s Le Sacre du Printemps, zet Bartók in zijn Pianosonate (1926) de piano namelijk in als percussieinstrument. Hij verwerkte in het stuk enkele extra lage basnoten, die alleen op een Bösendorfer Imperial-vleugel te vinden zijn. En met een natuurtalent als Marietta Petkova achter het klavier belooft dat spektakel. 

Reserveer nu uw tickets voor Marietta Petkova >